Celebrytka

 "Zdarza mi się jeszcze marzyć o dalekich, egzotycznych krajach, o smagłych, pełnych seksapilu Hiszpanach... Zdarza mi się pragnąć ucieczki w nieznane. Ale to nie jest naprawdę, to tylko mój śmieszny romantyzm dochodzi do głosu - bo, widzicie, on jest nie do zwalczenia, już z niego nie wyrosnę. A jednocześnie zdaję sobie sprawę, że szczęście niekoniecznie musi być odurzającą euforią - może przybrać skromne szatki spokoju i poczucia bezpieczeństwa" - str.94.

  Na powieści obyczajowe dla młodzieży często się narzeka, mówi, że są denne, płytkie, nie przedstawiają żadnych wartości, wręcz „ogłupiają”. Chociaż spotkałam się z wieloma, które niczego nie wniosły do mojego życia i nie podobały mi się, nadal uważam, że można znaleźć takie, do których te niepochlebne opinie nie pasują. „Celebrytka” Katarzyny Lewcun utwierdziła mnie w tym przekonaniu.

  Marcysia to zwyczajna licealistka. Przygotowuje się do matury, ma przyjaciół, chłopaka, śmieje się, marzy. Pewnego dnia, będąc po kilku piwach, dla żartu idzie na casting do jednego z talent show i… dostaje się do programu. Oczywiście szczęście nie sprzyja jej przez cały czas, a jurorzy bywają bezwzględni. Dziewczyna słysząc ostre słowa krytyki, buntuje się, a jej wystąpienie wkrótce podbija Internet. To nie koniec, pojawiają się propozycje zagrania w kontrowersyjnych reklamach, interesują się nią media i z czasem Marcysia wkracza do bezlitosnego, okrutnego świata celebrytów.

  Książka pokazuje nam sławę od tej drugiej, znacznie gorszej strony. Porywa ona w swe sidła ludzi młodych, zabierając im tak naprawdę wszystko, co dotychczas mieli, co było dla nich ważne. Zmienia ich. Czytelnicy mają okazję przekonać się, że celebryci z czasem stają się marionetkami sławy, menadżerów, dziennikarzy, fanów. Nie jest to życie, którego można pozazdrościć. W ich świecie nie ma miejsca na uczucia, rodzinę, prawdziwe szczęście. Wszystko opiera się na chłodnych kalkulacjach i dążeniu do coraz większej popularności, pieniędzy, sukcesu. Gwiazdy są zmuszone udawać kogoś, kim tak naprawdę nie są, wyrzec się siebie, zniszczyć swoje marzenia, dawne wartości.

  Główna bohaterka gubi się, popełnia wiele błędów, z początku nie potrafi docenić tego, co ma. Zapomina o swoich rodzicach, przyjaciółce, prawie całkowicie zrywa z nimi kontakt. Wdaje się w romans z piłkarzem, w którym niegdyś się podkochiwała. A co z jej chłopakiem? Dziewczyna twierdzi, że był dla niej raczej przyjacielem, ona zaś marzy o wielkiej, namiętnej miłości. Wiadomo jednak, jacy są „książęta z bajki”, na dziewczynę czeka wiele rozczarowań, tym bardziej, że zamieszka nie tylko z nim, ale i jego menadżerką, która tak naprawdę wszystkim rządzi. Marcysię spotykają liczne rozczarowania, dziewczyna namawiana do skandali, operacji plastycznych staje się wrakiem człowieka.

  „Celebrytka” to historia o dążeniu do szczęścia, błądzeniu, szukaniu tej właściwej drogi. Mówi także o wybaczeniu, które nie jest obce prawdziwej przyjaźni i miłości. Chce nam powiedzieć, że na naprawę błędów nigdy nie jest za późno. Czasem musimy w swoim życiu zabłądzić, popełnić wiele błędów, pomylić się, aby dostrzec to, co jest najważniejsze. Należy tylko potrafić wycofać się z tej niewłaściwej drogi, mieć siłę, by zmienić swoje życie.

  Powieść Katarzyny Lewcun powinna przeczytać każda nastolatka. Zdecydowanie daje do myślenia, zmienia sposób patrzenia na świat, ale przesadnie nie moralizuje. Mimo, iż jest krótka, nie można o niej powiedzieć: błaha, płytka. To mądra książka, choć napisana młodzieżowym, lekkim językiem. Widać, że autorka od początku wiedziała o czym chce pisać, co pragnie przekazać czytelnikom i tego się trzymała.