Kolejne rozczarowania?

Ostatnio przeczytałam trzy książki, o których nie napiszę osobnych recenzji. Po pierwsze – byłyby bardzo krótkie, po drugie – nie chcę przesadnie krytykować. Naprawdę nie wiem, czemu ostatnio tak wiele książek mi się nie podoba. Może po prostu mam takiego pecha, albo powinnam sięgać po nieco inną literaturę. Przyjrzyjmy się więc tym trzem książkom, z których jedna, ta ostatnia ma także dosyć dużo zalet i właściwie nie pasuje aż tak bardzo do tego artykułu.

„Klątwa Tygrysa” Colleen Houck – Główna bohaterka denerwowała mnie tak bardzo, że czytanie było wręcz udręką. Usłyszała, że ma jechać do Indii, od razu pojechała, bez żadnych zastanowień, oporów. Jej przybrani rodzice także zgodzili się na to bez problemu. Przecież taki wyjazd wymaga ogromnych przygotowań oraz musi być przemyślaną decyzją. Później jej zachowanie wobec Rena, a także drugiego z braci (no tak, przecież jaki inny wątek mógłby być?). Gdyby nie napisano ile ma lat, pomyślałabym, że… nawet nie napiszę ile, bo każdy podany wiek mógłby kogoś obrazić. Naiwność, brak walki o uczucie. Straszne schematy: klątwa, miłosny trójkąt, nieśmiała dziewczyna. Zaletą mogą być jedynie opisy Indii, rzeczywiście ujmujące.

„Trzy wierzby” Ann Brashares – Po autorce „Stowarzyszenia Wędrujących Dżinsów” można było spodziewać się lepszej powieści niż „Trzy wierzby”. Aczkolwiek moje niezadowolenie może wynikać z tego, iż książka jest przeznaczona raczej dla nieco młodszej grupy wiekowej. Denerwowało mnie jednak bezsensowne nawiązywanie do bohaterek „Stowarzyszenia Wędrujących Dżinsów”, które rzekomo stały się w miasteczku legendą i wzorem do naśladowania. Bardzo naiwna jest Jo, która całuje się z chłopakiem dopiero poznanym w pociągu, z którym prawie w ogóle nie rozmawiała.

„Żelazny król” Julie Kagawa – tej książki nie mogę określić mianem słabej. Ma coś w sobie, przede wszystkim autorkę należy pochwalić za stworzenie tak ciekawego i bogatego świata fantasy. Jest on mroczny, ale jednocześnie piękny. Podziwiam także bohaterkę za determinację, ogromną miłość do brata, ale muszę przyznać, że często mnie denerwowała, a najbardziej chyba to, że znowu jest trójkąt!!!  Zauważyłam też pewną naiwność całej tej powieści, nie wiem, może po prostu wyrosłam z takich historii. Uwielbiam fantasy, ale nieco inne.